Zburzcie tę świątynię, a Ja w trzy dni wzniosę ją na nowo...
Bardzo chcieliśmy aby powyższe słowa Jezusa z ewangelii św. Jana odnosiły się do remontu naszego kościoła. Jednak zakres prac spowodował, że powrót do normalnego funkcjonowania małego kościoła, potrwa dużo więcej niż trzy dni czy trzy miesiące. Zapraszam do krótkiej opowieści o zmianach jakie zaszły w ciągu ostatnich kilku miesięcy na Mickiewicza 24…
Prace termomodernizacyjne rozpoczęły się na przełomie czerwca i lipca 2024 r. Na początku ekipy remontowe zaczęły od ustawienia i mocowania rusztowań. Gdy zostały one rozstawione mogła ruszyć wymiana dachówki.
Wkrótce po niej zaczęło się docieplenie ścian zewnętrznych, na początek elewacji północnej od strony ogrodu, a chwilę później zachodniej od strony placu. Tylna ściana, po nałożeniu styropianu, została szybko pokryta tynkiem i pomalowana.
Północną elewację wieńczy emblemat IHS, jest to skrót który ma kilka znaczeń. Jednym z najbardziej znanych jest rozwinięcie: Iesus Hominum Salvator – Jezus Zbawca Ludzi. Jest to charakterystyczny znak Towarzystwa Jezusowego, zakonu posługującego w parafii od 1945 r.
Sierpień i wrzesień upływał głównie na wymianie instalacji grzewczej. W małym kościele zostały wymienione wszystkie grzejniki i rury doprowadzające wodę.
Warto nadmienić, że liczba grzejników w budynku znacznie wzrosła i można spotkać je czasem w nieoczekiwanym miejscu. Równocześnie z wymianą instalacji cieplnej w budynku zaczęły pojawiać się nowe okna. Dobrodziejstwem termomodernizacji była możliwość wymiany wszystkich okien na nowe i o lepszym standardzie.
W tym momencie opowiemy o tym co było nieodzownie związane ze zmianą okien w kaplicy małego kościoła, mianowicie ze zniknięciem witraży.
Co się stało z witrażami?
Zamiany na jesieni i zimie
Dalsze prace we wrześniu polegały na dokończeniu elewacji zachodniej, otynkowaniu jej oraz pomalowaniu. Postanowiliśmy na elewacji podkreślić, poprzez szare pasy pod dużymi oknami, przestrzeń sakralną. Szary tynk pokrył również nadbudówki z oknami widoczne w dachu.
Przełom sierpnia i września to również czas ciężkich prac terenowych obok kościoła. Polegały one na wykopaniu pomp ciepła, które przy wykorzystaniu wód gruntowych, będą służyły do ogrzania budynku.
W tym czasie udało się również ruszyć z dociepleniem elewacji południowej, tej wychodzącej na ul. Mickiewicza. Jak dobrze pamiętamy ta strona ozdobiona była płaskorzeźbą Chrystusa dobrego pasterza, przed tym wizerunkiem często można było spotkać modlące się osoby. To przedstawienie nie zostało zniszczone, tylko zakryte styropianem. Kto wie może za kilkaset lat zostanie ponownie odkryte i będzie świadczyło o wierze w Zbawiciela, jak dzisiaj świadczą o niej wizerunki Jezusa w rzymskich katakumbach. Pojawiła się obawa czy Chrystus wróci na wierzch. Kilka tygodni trzeba było wytrwać w cierpliwości, ale co to dla nas, przecież nasz Bóg już raz zakryty kamieniem, wrócił ponownie. Zakryty styropianem potrzebował tylko trochę więcej czasu…
Przełom października i listopada upłynął na dokończeniu ocieplenia elewacji zachodniej, tej od ogrodu oraz odmalowaniu wizerunku Chrystusa od strony ul. Mickiewicza. Ogromne wsparcie przy odtwarzaniu Dobrego Pasterza wniósł o. Mateusz Orłowski SJ, artysta i nasz współbrat z Torunia. To on zaprojektował szablon na podstawie, którego wykonano malowidło. Oprócz o. Mateusza przy powrocie wizerunku dużo wkładu wnieśli studenci z DA Winnica.
Następnie rozpoczęły się prace dociepleniowe przybudówek/przedsionków. Dużym wyzwaniem, przed jakim stanęli wykonawcy było ponowne zakotwiczenie dobudówek do głównego korpusu budynku. Jeden z przedsionków odpadał wręcz od kościoła (tzw. mała zakrystia). Prace wokół jego zamocowania zaczęły się jeszcze w wakacje od wykonania podkopu i wzmocnienia podstawy pod tą częścią budowli. Wraz z dociepleniem przedsionków zaczęły pojawiać się nowe drzwi.
W grudniu najwięcej prac dotyczyło zabezpieczenia fundamentów. Można było wtedy obserwować koparkę, która odsłaniała podstawy małego kościoła.
Następnie ekipa budowlana izolowała mur fundamentu styropianem oraz warstwą folii. Wokół budynku położono też nową rurę do odprowadzania deszczówki.
Po zabezpieczeniu fundamentów, koparka zasypała wykop i zaczęły się prace przy wykończeniu podmurówki.
W najbliższych miesiącach czekają nas jeszcze prace związane z wykończeniem terenu wokół budynku, częściowe odtworzenie kostki brukowej, wykonanie opaski, przywrócenie do użytku drogi przy ogrodzie, etc.
Jakie zmiany zaszły w środku budynku?
Pierwsze co zobaczymy po wejściu od strony ul. Mickiewicza to nowa toaleta. Została wykonana we wnęce i będzie służyć jako niezależna toaleta dla małego Kościoła.
Fizycznie najwięcej zmian zaszło w przestrzeni duszpasterstwa. Została przebudowana kuchnia, powiększyliśmy ją o korytarz i jedną z toalet. Dzięki temu przestrzeń kuchenna w duszpasterstwie stała się większa, przez co bardziej funkcjonalna. Do pozostałej toalety trzeba było zrobić nowe przebicie na drzwi. Ta łazienka została też kompletnie odnowiona.
Na I piętrze i poddaszu z powodu wymiany instalacji grzewczej i elektrycznej praktycznie każde pomieszczenie musiało zostać odnowione. Polegało to zazwyczaj na położeniu płyt GK, oraz malowaniu. Dodatkowo została wykonana nowa łazienka na poddaszu gdzie mieszkają Siostry Służebniczki.
W kościele po położeniu nowej instalacji elektrycznej zaczęło się malowanie. Wizualnie zmieni się układ świateł i kolor ścian, prace w kaplicy trwają obecnie.
Jeszcze nie zaczęły się prace w podziemiach. Informacje o salkach w piwnicy małego kościoła wkrótce się pojawią.
Wesprzyj remont
Dziękujemy za każde wsparcie!
Numer konta na który można przesyłać ofiary na remont:
08 1160 2202 0000 0000 5069 8583
Prosimy w opisie wpłaty wpisać na jaki cel mają być przeznaczone konkretne wpłaty lub wpisz „darowizna na cele kultu religijnego”.
Będzie nam miło otrzymywać Twoje regularne wsparcie!
Dziękujemy!
